ଶ୍ରୀ କୃଷ୍ଣ ଙ୍କ ଗୁରୁ ଗର୍ଗାଚାର୍ଯ୍ୟ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା “ ଗର୍ଗ ସଂହିତା “ ରେ ଶ୍ରୀ କୃଷ୍ଣ ଙ୍କ ଲୀଳା ଙ୍କ ବିଷୟରେ ବଣ୍ଣନା ହୋଇଛି | ଗର୍ଗ ସଂହିତାର ଷୋହଳ ତମ ଅଧ୍ୟାୟରେ ରାଧା ଓ ଶ୍ରୀ କୃଷ୍ଣ ଙ୍କର ବିବାହର କଥା ବର୍ଣ୍ଣନା ହୋଇଛି |
ଏହାର ଆରମ୍ଭ ଶ୍ରୀ କୃଷ୍ଣ ଙ୍କ ବଲ୍ୟାବସ୍ଥାରୁ ହିଁ ହୋଇଥିଲା ଯେତେବେଳେ ସେ ୨ ବର୍ଷ ୭ ମାସରେ ହୋଇଥିଲେ | ଥରେ ନନ୍ଦ ରାଜା ବାଳକ କୃଷ୍ଣ ଙ୍କୁ ତାଙ୍କ କୋଳରେ ନେଇ ଖେଳାଉ ଥିଲେ | ଏହି ସମୟରେ ସେ ବୃନ୍ଦାବନର ଭାଣ୍ଡିର ବନ ରେ ପହଞ୍ଚି ଯାଇଥିଲେ |
ବାଳକ କୃଷ୍ଣ ଙ୍କର ସୁନ୍ଦର ମୁଖ କୁ ଦେଖି ଭାବିଲେ ଯେ ସେ କେତେ ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ ଯେ ଭଗବାନ୍ ସ୍ଵୟଂ ତାଙ୍କ କୋଳରେ ଖେଳୁଛନ୍ତି | ନନ୍ଦ ରାଜା ଙ୍କୁ ଜଣା ଥିଲା ଯେ କୃଷ୍ଣ ଜଣେ ସାଧାରଣ ବଳକ ନୁହେଁ | ତାଙ୍କ ମନରେ ଭକ୍ତି ଭାବ ଜାଗ୍ରତ ହେଲା | ଏହି ସମୟରେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଘଟଣା ଘଟିଲା | ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ଜୋର୍ ରେ ପବନ ବହି ବାକୁ ଲାଗିଲା |
ଘଡ ଘଡି ବିଜୁଳି ମାରିଲା ଓ ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗ ଅନ୍ଧକାର ହୋଇଗଲା | ଏହି ଅନ୍ଧାର ଭିତରୁ ଏକ ଦିବ୍ୟାଲୋକ ଆକାଶ ମାର୍ଗରୁ ତଳକୁ ଆସିଲା | ଏହା ଦେଖି ନନ୍ଦ ରାଜା ଜାଣି ଗଲେ ଯେ ସେ ଆଉ କେହି ନୁହେଁ , ବରଂ ନିଜେ ରାଧା ଦେବୀ | ତେଣୁ ସେ ମୁଣ୍ଡ ନଇଁ ପ୍ରଣାମ କଲେ | ସେ କୃଷ୍ଣ ଙ୍କୁ ରାଧା ଦେବୀ ଙ୍କ କୋଳ କୁ ଟେକି ଦେଇ କହିଲେ କି ମୁଁ ଏତେ ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ ଯେ କୃଷ୍ଣ ଙ୍କୁ କୋଳରେ ଧରି ଆପଣଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରୁଛି |
ଭଗବାନ କୃଷ୍ଣ ଙ୍କୁ ରାଧାଙ୍କ ହାତରେ ଟେକି ଦେଇ , ସେ ଘରକୁ ଆସୁଛନ୍ତି ତ ଝଡ ତୋଫାନ୍ କମିଗଲା | କୁହାଯାଏ କି ହଜାର ବର୍ଷର ପୁରୁଣା ବଂଶୀ ବନ ଆଜିବି ଅଛି ଏବଂ ତା ସହ ଭଗବାନ କୃଷ୍ଣ ଯେଉଁ ଗଛରେ ବଂଶୀ ବଜାଉ ଥିଲେ ସେ ବୃକ୍ଷ ମଧ୍ୟ ଆଜିବି ଜୀବିତ | କୁହାଯାଏ କି ଆଜି ବି ସେ ବୃକ୍ଷ ରେ କାନ ଦେଇ ଶୁଣିଲେ ବଂଶୀ ଏବଂ ତବଲା ର ଶବ୍ଦ ଶୁଣାଯାଏ | ବିବାହ ର ବହୁ ଦିନ ପର୍ୟ୍ୟନ୍ତ ରାଧା ଓ କୃଷ୍ଣ ଏହି ବନରେ ବିତାଇ ଥିଲେ |
କିନ୍ତୁ ଅଚାନକ ଦିନେ ତାଙ୍କୁ ନନ୍ଦ ଗ୍ରାମର କଥା ମନେ ପଡିଲା ଏବଂ ସେ ରାଧା ଙ୍କ କୋଳରେ ପୁଣି ଥରେ ବାଳକ ହୋଇଗଲେ | ଏହି ଘଟଣା ପରେ ରାଧା କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲେ | ଏହି ସମୟରେ ଆକାଶ ବାଣୀ ହେଲା କି ରାଧା ତୁମ ମନକ୍ସାମନା କିଛି ସମୟ ପରେ ପୁରା ହେବ ତେଣୁ ଦୁଃଖ କର ନାହିଁ | ଏବେ ରାଧା ବୁଝି ଗଲେ କି ଭଗବନ ଯେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ଅବତାର ନେଇଛନ୍ତି ସେଥିରେ ଆଗକୁ ଅଗ୍ରସର ହେବା ଉଚିତ୍ | ଏହା ପରେ ସେ ନିଜେ ବାଳକ କୃଷ୍ଣ ଙ୍କୁ ନନ୍ଦ ଗ୍ରାମ ନେଇ ନନ୍ଦ ରାଜା ଙ୍କୁ ସମର୍ପିତ କରିଦେଲେ
